Machu Picchu
Door: Manou Geys
Blijf op de hoogte en volg Manou
23 Januari 2017 | Peru, Machu Picchu
Eindelijk was de dag aangebroken om te vertrekken naar 1 van de 7 wereldwonderen: Machu Picchu! Super enthousiast vertrokken we zaterdag 21/01 om 8.30u met de bus naar het treinstation om daar onze IncaRail richting Machu Picchu pueblo (Aguas Calientes) te nemen. De trein die wij hadden was niet de bekende blauwe PeruRail maar een luxueuzere versie ervan voor een opmerkelijk lage prijs die we kregen van een lokaal reisbureau in Cuzco. Het was een adembenemende treinrit door precies ongerepte jungles en bergen. Eenmaal aangekomen in Aquas Calientes werden we opgewacht om naar ons hostel gebracht te worden. Hierna konden we de rest van het dagje rustig genieten van het dorpje en natuurlijk eens gaan baden in de thermale baden. De naam Aguas Calientes betekent in het Spaans "warm water", het water is mineraalrijk en geeft rust, werkt tegen stress en verbetert het immuunsysteem. Het was zalig! Na nog een snelle maaltijd was het al tijd om in onze bedjes te kruipen zodat we de volgende morgen om 5u konden opstaan. Het leek maar een korte nacht maar ik was er klaar voor! Na het ontbijt moesten we ons verzamelen voor de bus richting Machu Picchu (oude berg) via de typische zigzagweg naar boven. Vanuit de bus waren de uitzichten al adembenemend naarmate we hoger en hoger reden. Aan de ingang werd ons een gids toegewezen in Engels natuurlijk, want zo goed gaat het Spaans nu ook weer niet. Eenmaal binnen kregen we direct zicht op al een boel ruïnes en magnifieke bergen. Door de vroege uurtjes was het nog wat mistig en bewolkt maar dat maakte het zeker niet slecht! Alles was van begin tot einde gewoon prachtig en bijna onbeschrijfelijk, vaak kon ik niet geloven dat ik daar daadwerkelijk stond. De uitzichten werken therapeutisch en rustgevend, uren zou ik er naar kunnen blijven staren. Deze oude Incastad is nooit ontdekt geweest door de Spanjaarden en is daarom ook goed bewaard gebleven, wat het natuurlijk super interessant maakt. De oude beschaving heeft er gigantisch veel sporen nagelaten maar wat de oude Incastad nu effectief als doelstelling had is nog altijd niet duidelijk. Één van de enige dingen die ze weten is dat de stad vooral voor de hoogstaande Inca's was en niet voor de gewone Inca's. Buiten de ruïnes en de befaamde berg Huayna Picchu (jonge berg) was er nog veel meer te zien. Omdat we geen tijd hadden voor de Incatrail wilden we er natuurlijk wel nog een stevige wandeling van maken en deden we de stevige klim naar Intipunku de ooit hoofdingang van Machu Picchu. Deze plaats werd ook gewijd aan de zonnegod omdat de zon aan die kant altijd zou opkomen. De klim was eerder lang en zwaar, maar niet zo moeilijk omdat het bijna 1km lager gelegen is dan Cuzco. Als laatste wilden we nog de befaamde Inca bridge zien natuurlijk. Aan de ingang moesten we een papier tekenen met onze naam, handtekening en tijd van aankomst zodat de Peruviaanse overheid niet aansprakelijk zou zijn voor onze dood. Dit moest omdat het oude Incapad naar de brug vrij smal was en zonder enige balustrade, enkel stijle afgronden. Met mijn hoogtevrees was dat niet bepaald aangenaam maar wel een zeer unieke ervaring. Eenmaal aan de brug kan je niet verder, omdat het een niet normaal smal pad is dat uitgenseden is uit de stijle stenen klif. Het zou gewoon zelfmoord zijn om daar over te lopen. Eenmaal veilig terug zat onze 2e trip er alweer op. Bij de uitgang nog een paspoortstempel van Machu Picchu gekregen en ik was nog nooit zo voldaan. Dit is zonder enige twijfel het mooiste en adembenemendste tot nu toe. Op naar het volgende!
-
24 Januari 2017 - 07:38
Mama:
Amai Manoutje, die trip is zonder twijfel onvergetelijk! Supermooi daar zo te zien en een aparte sfeer en energie die daar hangt... Dat nemen ze jou niet meer af! Wel bangelijk voor jou, dat tripje langs de klif... -
24 Januari 2017 - 10:55
Claudie:
Hallo Manou,
Wat een avontuur...en wat een mooie foto's. Ben een tikkeltje jaloers. Zou ook nog wel wat van de wereld willen zien :-) But no time at the moment :-( Geniet er maar ten volle van. Echt iets voor jou...ben al benieuwd naar de volgende foto reportage.
Liefs,
Claudie -
24 Januari 2017 - 19:50
Jenke :
Wauwiieee, zo jaloers! Echt supermooie foto's allemaal, kan geloven dat dat er in het echt nog 10x mooier uitziet :-) Vind het wel jammer dat ik u daar geen bezoekje kan komen brengen :'( Maar geniet er maar voor de volle 100% van schattebol, dit hebt ge echt verdiend!
Kissies en veel gemis!
Van de allerbeste zus van de wereld ;D xxxxxxxxxx -
24 Januari 2017 - 22:08
Papa:
Amai!...onvergetelijk avontuur!Ondertussen eerder jaloers dat ik er niet kan bij zijn...knappe foto's...geniet van alle mooie momenten ginder en hou ons op de hoogte..XXX
-
24 Januari 2017 - 22:17
Tantie:
Hoi Manouke, wat moet dat adembenemend zijn als je daar echt staat! Op foto ziet het er al zo prachtig uit. Wij genieten hier gewoon mee als we je verslagen lezen. Die chocolade lijkt me wel heel speciaal. Breng je zo'n reep mee naar Mexico voor mij? -
27 Januari 2017 - 21:59
Papa:
Ik wil ook zo'n stuk chocola!!!! :-)
-
29 Januari 2017 - 19:50
Anita:
Hey Manou,
Wat een belevenis en mooie foto's. Alles zo herkenbaar, door je verhalen te lezen en de foto's te zien zou ik zo weer willen vertrekken. Als ik de foto's bekijk heb je het grandioos naar je zin, blijf lekker genieten, maar dat zal zeker lukken. Nog heel veel plezier, knuf
Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
